به نقل از «ایرنا»

تشدید اضطراب اجتماعی و وسواس‌های فکری، ارمغان شیوع کرونا

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۸۸۶۹۵

مریم طاهری روز ... در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: باتوجه به شیوع این بیماری چنانچه رعایت ضوابط بهداشتی و اعمال پیشگیرانه، کارکرد اجتماعی و شغلی شخص را با اختلال مواجه کند، باید مبتلایان تحت درمان قرار گیرند.

وی اضافه کرد: یک سوم بیماران مبتلا به وسواس از اختلال افسردگی رنج می‌برند، این در حالی است که از عوامل اساسی در درمان وسواس تشخیص به موقع، همراهی یا عدم همراهی فرد با اختلال افسردگی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 منظور از اختلال وسواس،  افکار مزاحمی که سبب تکرار  برخی از اعمال با هدف فرونشاندن اضطراب شده و کارکردهای اجتماعی و شغلی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، است.

طاهری گفت: برخی از بیماران اختلال وسواس متوجه ابتلا به این عارضه نمی‌شوند اما ساعات طولانی را به شست و شو، حمام کردن و ضدعفونی اختصاص داده و به صورت ناخودآگاه از انجام برخی از اعمال ضروری غافل می‌شوند.  

وی اضافه کرد: وسواس به عنوان یک عارضه زیستی می‌تواند به صورت ژنتیکی منتقل شود و با توجه به دوره طولانی درمان، دارودرمانی یکی از روش‌های موثر به شمار می‌رود که زودتر پاسخ می‌دهد.

این روانشناس بالینی افزود: در برخی افراد با وسواس فکری، یک محرک اضطراب‌زا همچون مرگ نزدیکان، از دست دادن یک عزیز، بارداری و اختلالات جنسی به صورت ناگهانی ذهن بیمار را دچار افکار وسواسی ‌کرده و مدیریت ذهن و عمل از دست بیمار خارج می‌شود.

این مشاور ضمن انتقاد از مراجعه دیرهنگام برخی بیماران مبتلا به این اختلال، گفت: برخی از بیماران مبتلا به وسواس برای معالجه به مراکز درمانی مراجعه نکرده و این امر باعث مزمن شدن بیماری و طبیعتا طولانی‌تر شدن دوره درمان می‌شود.

به گفته طاهری برخی از این بیماران در مراحل اولیه از طریق رفتاردرمانی، روان درمانی‌های پویشی و درمان‌های شناختی رفتاری درمان می‌شوند اما به دلیل بی‌توجهی به درمان به موقع مجبور به دارودرمانی می شوند.

ضرورت حمایت خانواده از بیماران مبتلا به اختلال اضطرابی وسواس

وی ادامه داد: یکی از عوامل اساسی در درمان این عارضه میزان آگاهی بیمار از بیماری و همچنین حمایت‌های عاطفی و روانی خانواده است. عدم خستگی بیمار و خانواده که گاه به دلیل دوره طولانی‌مدت درمان اتفاق می‌افتد، در سلامت بیمار نقشی اساسی ایفا می‌کند.

به گفته این مشاور، آگاهی بیمار از ابتلا به بیماری همچنین سبب کمک برای تغییر و حذف افکار و اعمال مزاحم شده و این انگیزه ناخودآگاه نتیجه درمان را ارتقا خواهد داد.

طاهری یادآور شد: تعدادی از رفتارهای وسواسی از جمله الگوهای شایع در این بیماری به شمار می‌رود. به عنوان مثال، درگیری وسواسی با آلودگی که به طور مکرر باعث پاکسازی شده و تردید در انجام برخی از اعمال نظیر چک کردن به دفعات قفل در و پنجره که آشفتگی بیمار را به همراه دارد.

وی افزود: تقارن نیز که انرژی و مدت زمان قابل‌توجهی برای اتمام یک وعده غذایی، مرتب کردن اتاق کار، میز کار و... را به همراه دارد و شمارش با هدف جلوگیری از وقایع ناگوار نظیر جمع بستن شماره پلاک ماشین‌ها در خیابان هم از جمله اختلالات اصلی این عارضه محسوب می‌شوند. ‌

اختلال شخصیت وسواسی

طاهری همچنین به اختلال شخصیت وسواسی اشاره کرد و گفت: برخی از بیماران نیز به دلیل شماری از مشخصات اخلاقی در ارتباطات اجتماعی و کارکردهای شغلی با مشکل مواجه می‌شوند.

وی افزود: به عنوان مثال، به دلیل رعایت نظم بیش از اندازه، قدرت سازگاری با محیط را از دست می‌دهند، تمایل به کنترل سختگیرانه اطرافیان داشته و براین اساس دیگران از برقراری ارتباط با آنها خودداری می‌کنند، بر موضوعات متعدد تمرکز غیرمتعارف (افراطی) داشته و دوستان و نزدیکان را خسته و از خود دور می‌کنند.

طاهری ادامه داد: ایده‌آل‌گرایی بیش از اندازه و کمال‌طلبی افراطی نیز به اختلال شخصیت وسواسی اشاره می‌کند که گاه سبب رها کردن اهداف و مقاصد نیز می‌شود.

وی تاکید کرد: بیماران مبتلا به این اختلال هم با استفاده از روان‌کاوی، درمان‌های پویشی و درمان‌های شناختی - رفتاری معالجه خواهند شد.

برچسب‌ها اختلالات وسواسی اختصاصی ایرنا بهداشت و سلامت

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اختصاصی ایرنا بهداشت و سلامت اختصاصی ایرنا بهداشت و سلامت بیماران مبتلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۸۸۶۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.