در زندگی پساکرونا با عادی جدید مواجه خواهیم بود
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۶۱۵۷۱
ایسنا/خراسان رضوی محققان دریافتند که در زندگی پساکرونا ما به جای بازگشت به حالت عادی با عادی جدید مواجه هستیم. بسیاری از افرادی که با دیگران قطع ارتباط کردهاند، مطمئن نیستند که دقیقا چگونه و چه زمانی میتوانند معاشرت را شروع کنند.
به نقل از سایکولوژی نیوز، مشخص نیست که جهان پس از همهگیری چگونه خواهد بود، اما به احتمال زیاد در حالت عادی جدید بسر خواهیم برد و بسیاری از افراد درباره از سرگیری زندگی با اضطراب و احساسات متفاوتی مواجه خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تاثیرات منفی بیماری همهگیر کووید- ۱۹
افراد بدون هشدار و آمادگی قبلی با این بیماری همهگیر مواجه شدند، در نتیجه، اکثر افراد برای پردازش وضعیت موجود زمانی نداشتند به همین دلیل افزایش احساس عصبانیت، گیجی و افزایش هورمون آدرنالین را تجربه کردند که منجر به استرسی مزمن شد و بیش از یک سال طول کشید.
رسانههای اجتماعی نیز مدام اطلاعاتی درباره تاثیر این ویروس منتشر و بسیاری از افراد با شنیدن مرگ افراد و گاهی اعضاء خانواده، دوستان و آشنایان بر اثر بیماری کووید- ۱۹، خود را نزدیک مرگ احساس کردند.
شیوع این بیماری همهگیر با خسارتهای زیادی مانند از دست دادن شغل، مرگ عزیزان و عدم ارتباطات اجتماعی همراه شد و بسیاری از افراد، احساس غم و اندوه زیادی داشتند. بیماری همهگیر منجر به خانهنشینی شد و حمایت اجتماعی از افراد برای عبور از این اوقات سخت، دشوار بود. همچنین در این مرحله، بسیاری از افراد برای خروج از این نوع زندگی و شروع معاشرت با دیگران احساس خوبی نداشتند.
استرس ناشی از بیماری همهگیر کووید- ۱۹، باعث تشدید عوامل استرسزای گذشته شد و مدیریت این شرایط سخت به علت عدم توانایی در برقراری ارتباطات اجتماعی (راهکار مهار استرس) دشوار بود. این بیماری نشان داد که زندگی در هر زمانی میتواند همراه با افزایش استرس و عدم کنترل بر بسیاری از جنبههای زندگی باشد.
بیماری همهگیر بسیاری از انتخابهای اجباری مانند «من باید کار کنم» را با «در خانهماندن با کودکان» تغییر داد و افراد احساس کردند که نمیتوانند این وظایف را بهدرستی انجام دهند. والدین با ترس و نگرانی از بیماری همهگیر، برای تامین حمایت عاطفی مورد نیاز فرزندان خود منابع کمتری داشتند و در نتیجه، بسیاری از کودکان و نوجوانان با شروع آموزش مجازی و عدم کمک والدین در برخی موارد، احساس اضطراب و غم و اندوه کردند.
در حال حاضر همچنان بسیاری از کودکان و نوجوانان برخی از فرصتهای خاص رشد را مانند ایجاد ارتباطات اجتماعی و تسلط بر چالشهای خاص تحصیلی از دست دادهاند. همچنین برگزاری برخی از مراسم مانند جشن فارغالتحصیلی و شروع تحصیل با محدودیت مواجه شده است و بسیاری از آنان برای یادگیری در مدارس مجازی از ساختار و پشتیبانی لازم بهرهمند نیستند.
تاثیرات مثبت همهگیری
بسیاری از ما از زمان شیوع این بیماری همهگیر، سرعت کندتر زندگی و لذتهای ساده مانند گذراندن وقت بیشتر با خانواده در خانه را تجربه کردیم و این مورد باعث شد تا در اولویتهایمان تغییر و تامل ایجاد شود و افراد برخی از این تغییرات را در نظر داشته باشند. افراد در هنگام کار در خانه استرس کمتری داشتند و دیگر مجبور به رفت و آمد به محل کار و برخورد بیشتر با دیگران نبودند.
پیامدهای زندگی در سال گذشته
افرادی که از دستدادن دوستان، خانواده، همکاران و کارکنان مراقبتهای بهداشتی را بر اثر این بیماری تجربه کردهاند، نسبت به زندهماندن خود احساس گناه میکنند و این احساس به عنوان «گناه بازمانده» شناخته میشود و احساس درباره زندگی در این اوضاع، در حالی است که افراد بسیاری جان خود را از دست دادهاند. همچنین، افراد زیادی بیکار شدهاند و غم و اندوه فراوان داشتهاند. افراد در تلاش برای فهم مواردی هستند که از شروع این همهگیری اتفاق افتاده است. در واقع علائم اضطراب و افسردگی در میان کودکان، نوجوانان و بزرگسالان افزایش یافته است.
کنترل اضطراب در بازگشت به زندگی عادی
با توجه به تجربه این زمان و تغییرات چشمگیر آن، تصور تجربه تغییرات دیگر، حتی موارد مثبت مانند بازگشت به تحصیل و کار و امکان معاشرت نیز میتواند دلهرهآور باشد و باید این تغییرات به آرامی انجام شود تا احساس پریشانی کمتری ایجاد کنند. باید در زندگی پساکرونا به خود فرصت دهید تا با اوضاع به وجود آمده کنار بیایید و برای برگزاری مراسم فراموششده مانند جشنتولد و فارغالتحصیلی برنامهریزی کنید.
بسیاری از افراد بعد از خانهنشینی و بازگشت به کار نگرانیهایی خواهند داشت، صبور باشید و سعی کنید در پایان هر روز فعالیتهای لذتبخش انجام دهید. روزانه استراحت کوتاهی داشته باشید همچنین برای آرامش خود، نفس عمیق، مراقبه کوتاه و پیادهروی را در نظر بگیرید.
افراد در مورد چگونگی مدیریت روابط اجتماعی مانند مدتزمان ماسکزدن و تماس با دیگران و حتی درآغوشگرفتن آنان اطمینان ندارند. باید درباره این موارد شفافسازی شود و افراد ترجیحات خود را به راحتی با دیگران در میان بگذارند، معاشرت را به آرامی شروع و نگرانیها و موارد دیگر را با خودتان حل و فصل کنید.
برخی از افراد نسبت به کاهش محدودیت و بازگشت به حالت عادی خوشحال نیستند و احساسات مختلفی دارند، باید برای بازگشت به روال گذشته به خود فرصت داد. برخی افراد نگران رفع محدودیتها هستند و بعد از مدتی که با رعایت فاصله فیزیکی و دستورالعملهای بهداشتی از خود و عزیزانشان محافظت کردهاند، از حضور در جمع و ابتلا به بیماری ترس دارند. مهمترین نکات برای شروع دوره پساکرونا میتواند شامل ورزش روزانه، تغذیه مناسب، خواب کافی، مطالعه، مدیتیشن و در میان گذاشتن احساسات با افراد مورد اعتماد باشد. البته اگر افراد احساس اضطراب، افسردگی یا ضعف شدید داشتند، باید به مراکز درمانی مراجعه کنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی جهان پساکرونا پساکرونا همه باهم علیه کرونا همه گیری بسیاری از افراد بیماری همه گیر همه گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۶۱۵۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخمهای مزمن در دیابتیها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. دکتر حسامالدین علامه در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند. وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماریهای کبد را جدی بگیرید